[ecko_quote source="Mark 11:24"]Therefore I say to you, whatever things you ask when you pray, believe that you receive them, and you will have them[/ecko_quote]
Let me make an important observation. The Church world as a whole has missed it in the prayer business and in the prayer life(in the spiritual sense). And this is where we have missed it. We have put all prayer in the same sack and shook it all out together. We said, in effect, “Prayer is prayer.” We failed to realise that the New Testament teaches there are different kinds of prayer. And different rules apply to different kinds of praying. The same rules will not apply to all kinds praying.
I use sports as an illustration. In the realm of sports, there is football; there is baseball; there is golf; there is tennis. All of them are sports. But they are not all played by the same rules. It would be foolish to say “Sports are sports. All sports ought to be played by football rules.”
It would make just as much sense to say, “Prayer is prayer. All prayer ought to be prayed by the same rules”. That would be unwise. But that is where we have missed it.
For instance, when you pray a “prayer of dedication and consecration” you do not use the same rules you use when you pray a “prayer to receive something from God.”
When I pray a “prayer of consecration and dedication,” I am not necessarily praying to receive something from God. I am dedicating myself to do whatever God wants me to do. I am dedicating myself to do whatever God wants me to do. I say, “God, if You want me to go to Africa, I will go” That means I don’t know whether He wants me to go or not. But if He wants me to go, I am available. So, I can put an “if” in that prayer.
When I pray a “prayer to receive something from God,” I cannot put an “if” in it and ever get an answer. In this kind of prayer, “if” indicates unbelief – “if” is the badge of the doubt.
In the “prayer of consecration and dedication,” I can put an “if” “if You want me to stay home, I will stay home. If You want me to preach, I will to preach. Whatever You want me to do, I will do. If You want me to go talk to that person about being saved, I will do it”.
There is another kind of prayer where we are not asking for anything, not trying to change anything. We are just worshipping God. This is the “prayer of worship” Different rules apply to this prayer.
I do not have space to go into all the different kinds of praying and the rules that apply in this devotion. But I am making these brief observations about the different kinds of prayer here, so that you will understand and appreciate.
[Image Source: http://jonah.uec.nz/wp-content/uploads/2017/02/prayer.jpg]
Pastor Jonah Ravinder- United Telugu Church - Auckland, New Zealand; Kenneth E. Hagin Sr
[ecko_quote source="Psalm 119:105"]Your word is a lamp unto my feet, and a light unto my path [/ecko_quote]
The Psalmist said, “The entrance of thy Words giveth light (Ps 119:130). The entrance of God’s Word gives light. When there is light in a room, it is no problem at all to walk around in it. But with all the lights out on a dark night, you may stumble and fall over objects in that room. As long as the light is there, you can walk fine.
The entrance of His words gives light. The reason many fall and fail is because they have left the light of the Word of God. They are walking in presumption or foolishness. What does God’s Word say? Too many answer, “Well, I don’t know”
Find out what it says. Find the Scriptures that promise you the things you are praying for. You are always on safe ground when you are on the Scriptures. When you get away from them, you are in a grey area. Therefore, my dear ones, never discourage those who labour in Word and brings the engrafted Word to bring the light into your life. In these last days’ people, will not endure sound teaching, but having itching ears they will accumulate for themselves teachers to suit their own passions and more interested in listening stories than the Word of God (2 Timothy 4:3). I consider those who lose faithful preachers are most unfortunate people in this world.
Some people want to step over into the dark and whether or not the Word of God promises it, they say, “I am just going to believe”. Believing God is believing His Word. Oh, how necessary it is to know the Word of God. Thank God, He has given us His Word. We need not be in the dark. The entrance of His Word gives light.
What does it mean to walk in the light? It means to walk in the Word! Walking in the Word is walking in the light. To walk away from the Word means to walk into darkness.
I am a believer, I am not a doubter, I do have faith. My faith works. My faith is in God the Father, the Son and the Holy Spirit. My faith is in the Holy Bible, the Word of God. God’s Word is true. I believe the Word of God. Therefore, I believe God. God’s Word works!
[Image Source: http://jonah.uec.nz/wp-content/uploads/2017/02/light.jpg]
Pastor Jonah Ravinder- United Telugu Church - Auckland, New Zealand; Kenneth E. Hagin Sr
[ecko_quote source="2 King 7:1-2"] Then Elisha said, “Hear the word of the Lord. Thus says the Lord: ‘Tomorrow about this time a seah of fine flour shall be sold for a shekel, and two seahs of barley for a shekel, at the gate of Samaria.So an officer on whose hand the king leaned answered the man of God and said, “Look, if the Lord would make windows in heaven, could this thing be?” And he said, “In fact, you shall see it with your eyes, but you shall not eat of it.”[/ecko_quote]
This man, this government official, acted like he believed in God, but he was a practical atheist. To me the biggest fool is not the man who says there is no God (Psalm 14:1),but the man who says there is a God and then doesn't live like it. Here was a man who had a sterile religion. He believed in God in a way. He had a form of godliness, but he denied the power thereof(2 Timothy 3:5)And he was the loser.
He was robbed by the thief of unbelief. I want you to see what the man of God said to him. “Behold, thou shalt see it with thine eyes, but thou shalt not eat thereof.”
Unbelief always withholds God's blessings from us. Your sins are withholding good things from you and unbelief is the chief among them. Confess any unbelief.
[Image Source: http://jonah.uec.nz/wp-content/uploads/2017/02/VALUE.jpg]
Pastor Jonah Ravinder- United Telugu Church - Auckland, New Zealand; LWF
[ecko_quote source="2 King 7:1-2"]Then Elisha said, “Hear the word of the Lord. Thus says the Lord: ‘Tomorrow about this time a seah of fine flour shall be sold for a shekel, and two seahs of barley for a shekel, at the gate of Samaria.’”So an officer on whose hand the king leaned answered the man of God and said, “Look, if the Lord would make windows in heaven, could this thing be?” And he said, “In fact, you shall see it with your eyes, but you shall not eat of it[/ecko_quote]
This man, this government official, acted like he believed in God, but he was a practical atheist. To me the biggest fool is not the man who says there is no God, but the man who says there is a God and then doesn't live like it. Here was a man who had a sterile religion. He believed in God in a way. He had a form of godliness, but he denied the power thereof. And he was the loser. He was robbed by the thief of unbelief. I want you to see what the man of God said to him. “Behold, thou shalt see it with thine eyes, but thou shalt not eat thereof.”
Unbelief always withholds God's blessings from us. Your sins are withholding good things from you and unbelief is the chief among them. Confess any unbelief.
[Image Source: http://jonah.uec.nz/wp-content/uploads/2017/02/VALUE.jpg]
Pastor Jonah Ravinder- United Telugu Church - Auckland, New Zealand; LWF
[ecko_quote source="2 Timothy 4:7"] have fought the good fight, I have finished the race, I have kept the faith[/ecko_quote]
I can truly say it was a privilege to attend uncle Rama Rao Bathula’s (also known as Christudas and Bible Ramarao) funeral service last weekend. The service went really well, and every testimony was truly anointed, and the Word of God was just power-packed & challenging. The Bible states that “The memory of the righteous is blessed”- Proverbs 10:7; therefore, we are truly blessed to remember uncle Christudas “stalwart and hero of faith”. I believe most would agree with my assertion. This man finished his difficult and rugged race considering his family situation in raising two young children without his spouse. I could see his commitment and consistency in his Christian walk which enabled him to complete his race faithfully.
There is much satisfaction in finishing something you have begun. The success of a race is determined not only by how well you begin but also by how well you end. Many athletes can begin a race impressively, but if they stumble or are injured or lack the stamina to finish, their good start is useless. Paul rejoiced that he had not only begun the race, but he had also finished it. His prize was a robust faith in God and a life filled with God’s powerful presence.
Christian life is not easy. Some mistakenly assume that once they become children of God, their struggles are over. Many Christians begin their walk with Christ enthusiastically; but as the pressure mounts, they start to lose heart and abandon their pilgrimage.
Paul described his Christian life as a battle. There were times when he struggled, and only through perseverance could he continue on. It may surprise us to know that the great apostle had to struggle at times to be faithful to God. Paul faced persecution, misunderstanding, betrayal and death threats. His Christian life was anything but easy, yet he persevered.
Your faith in God is not proven by beginning the race but by enduring till the finish. Publicly announcing your commitment to Christ in your church does not compare with a lifetime of devotion to His cause. Use Apostle Paul as your model. Live your life in such a way that you can one day conclude, I have fought the good fight, I have finished the race, I have kept the Faith”.
[Image Source: http://jonah.uec.nz/wp-content/uploads/2017/02/fight-the-good-fight-of-faith.jpg]
Pastor Jonah Ravinder- United Telugu Church - Auckland, New Zealand; Henry and Richard Blackby
[ecko_quote source="Matthew 10:39"]He that findeth his life shall lose it: and he that loseth his life for My sake shall find it[/ecko_quote]
We have nothing that God needs. Think about that. If I were to give God my riches, I couldn’t make Him richer. He owns everything. If I were to give God my wisdom, I wouldn’t make Him wiser. He is the all-wise God. If I were to give God my power, I couldn’t make God more powerful. He is omnipotent.
God wants only one thing from His children—our hearts. Proverbs 23:26, "My son, give me thine heart, and let thine eyes observe my ways." Isn't that a strange request? God is using the words "Give me.'' Usually, we are the ones who say, "Give me,"' and now the table is turned. That is not the creature saying to the Creator, "Give me,'' but rather the Creator saying to the creature, "Give me.'' The great Benefactor becomes the petitioner. The great Giver becomes the receiver.
The Landlord becomes the tenant. The Provider becomes the beggar. The Satisfied becomes the seeker. The Door seeks entrance. The Living Water thirsts. The Bread of Life is hungry. The Prince of Peace fights to get you. God wants your heart. Not for His benefit but for our prosperity for both spiritual, mental and physical (3 John 1:2).
Why does God want our hearts? There is only one possible reason: He loves us! There is nothing that He needs that we have apart from our love. He simply seeks after our love. That is why He made us. He wanted somebody to love Him and to fellowship with Him voluntarily. It seems so strange that we should not gladly accept this offer when the great omniscient, omnipresent, and omnipotent God wants our hearts.
It is so necessary that the Christian give his heart to God first. To give wealth without giving the heart is an abomination. To pray without giving the heart is a mockery. To sing without giving the heart is a sounding brass and tinkling cymbal. To work without giving the heart is an insult. To teach without giving the heart is ignorance. To preach without giving the heart is hypocrisy. To serve without giving the heart is fraud. To witness without giving the heart is perjury.
God is saying to you today, “Give Me your heart.” How will you respond? He has a right to my heart, and He has a right to your heart, for He gave His heart to us. When He died on the cross, a soldier pierced His side, and the Bible says there came forth blood and water. Doctors tell us that this means the heart had ruptured. He died of a broken heart. He gave you His heart; He wants yours. He says to you today, "Give me thy heart.'' The happy Christian responds in the affirmative.
[Image Source: http://jonah.uec.nz/wp-content/uploads/2017/02/fellow.jpg]
Pastor Jonah Ravinder- United Telugu Church- Auckland, New Zealand; Pastor Jack Hyles
[ecko_quote source="Micah 6:8"]He has shown you, O man, what is good; And what does the Lord require of you; But to do justly, To love mercy, And to walk humbly with your God?[/ecko_quote]
I love Micah 6:8 It is one of the greatest verses in all of the Old Testament. It says, “He hath shown thee, O man, what is good and what doth the Lord require of thee.” Historically, Micah 6:8 has served as one of the most celebrated verses within Scripture. This passage has served as the basis for numerous songs, sermons, and conferences. This text has become the core text deployed by the Church as a rallying cry for justice and advocacy.
Number one, what is good? Number two, what does God want? Do you want to know and hear what is good? The rest of the verse tells you:“He has shown you, O man, what is good; And what does the Lord require of you but to do justly, to love mercy and walk humbly with your God? God says, “Show mercy to people, do right yourself and just walk with Me.”
If you ask people, “What does God want?” some might say, “Well, God wants us to serve Him.” Friend, if all God wanted was service, He could just use the angels. They would do a better job than we—always innocently obeying, always on the job, full of power. God doesn’t want mere service, even though we should serve Him, but that is not why He created us.
Some might answer, “Well, God wants scholars. God wants us to learn all the facts about Him.” No. He wants you to study, but what is the bottom line? God wants to walk with you. Why did He create you? He created you in His image so He could have fellowship with you. You are created for fellowship with Him. ‘To walk humbly with thy God.
Can two walk together unless they be agreed? (Amos 3:3). For walking with God there must be communion, based in love, and resulting in imitation. And that communion must be constant, and run through all the life, like a golden thread through some web.
The message of Micah is still relevant today. Religious rites, no matter how extravagant, can never compensate for a lack of love (1 Corinthians 13:3). External compliance to rules is not as valuable in God’s eyes as a humble heart that simply does what is right. God’s people today will continue to desire justice, mercy, and humbly walk with God.
[Image Source: http://jonah.uec.nz/wp-content/uploads/2017/02/walking-with-God.jpg]
Pastor Jonah Ravinder- United Telugu Church- Auckland, New Zealand; LWFM- Andrian Rogers
[ecko_quote source="2 Timothy 3:16-17"]All Scripture is God-breathed and is useful for teaching, rebuking, correcting and training in righteousness, so that the servant of God may be thoroughly equipped for every good works[/ecko_quote]
In November of 1991, a freak dust storm caused a massive pileup along Interstate 5 near Coalinga, California. Over a dozen people were killed, and many more were injured as the massive cloud reduced visibility to zero.
By the end of the storm, a three-mile trail of twisted, burning vehicles lay in its wake. It was then that what happened began to make sense. It wasn't just one collision. Rather, over the course of the storm, motorists continued to drive blindly ahead into the disaster.
How many people, like those motorists, drive blindly ahead into spiritual disaster? They go about their days and weeks making decisions like normal, but failing to realise that the road they've put themselves on will ultimately lead them to harm.
So how do we steer clear of being spiritually blindsided? We stop trusting in ourselves and let God's Word lead us. We don't do what "feels right," but what we know is right because we've searched the Scriptures. Because when the things of the world keep us from seeing clearly, you can trust God's Word to bring clarity and conviction!
Trust in the LORD with all your heart and do not lean on your own understanding. In all your ways acknowledge Him, And He will make your paths straight(Proverbs 3:5-6).
Ask God to use His Word to guide the path of your life and bring clarity and conviction where you need it.
[Image Source: http://jonah.uec.nz/wp-content/uploads/2017/02/l.jpg]
Pastor Jonah Ravinder- United Telugu Church- Auckland, New Zealand
[ecko_quote source="సామెతలు 28:25"]పేరాసగలవాడు కలహమును రేపును యెహోవాయందు నమ్మకముంచువాడు వర్ధిల్లును. A greedy man stirs up strife, but the one who trusts in the Lord will be enriched [/ecko_quote]
ఆశ లేని జీవితం గింజ కట్టని పొల్లువెన్ను లాంటిది, అత్యాశ ఉన్న జీవితం విరగకాసిన చెట్టు లాంటిది- అన్నాడో ఆధునిక కవి. వాస్తవానికి సృష్టిని నడిపించే ఇంధనం- ఆశ. తగు మోతాదులో వినియోగిస్తేనే జీవిత నౌక సాఫీగా సాగుతుంది. పోటీపడేవారంతా విజేతలు కావాలనే ఆశిస్తారు. గెలిచేది ఒక్కరే. అయినా పోటీపడటం మానరు. గెలవలేమేమో అనే నిరాశ వారిలో తలెత్తనే కూడదు. ఆరోగ్యకరమైన ఆశకు అది ఉదాహరణ. అలాగే అర్హత, స్థాయి, స్థోమత లేని వాటికోసం ఆశపడటం అనర్థదాయకం. అత్యాశ మనిషిని గుడ్డితనము కలుగచెయును. ఇట్టి వారు ప్రతి వారితో కలహమునకు కాలుదువ్వేవారు, వీరిలో పదవి వ్యామోహం పుష్కలము. కలహామునకు ప్రధాన కారణము ఒకని దురాశ. ఈనాటి క్రైస్తవ సంఘములలో విశ్వాసులమని మరియు ప్రార్థనపరులమని చెప్పుకొనుచు వారి హృదయములో ఊన్న అత్యాశతో ఈడ్వబడి సంఘ సహవాసమును పాడుచేయుచున్నారు. వారికి వున్నా ఒకే ఒక్క కోరిక పదవి వ్యామోహం; మరియు అర్హత, స్థాయి, దేవుని సామర్ధ్యం, నడిపిoపు శూన్యము.
ఆశకు అంతుండదంటారు అనుభవజ్ఞులు. అనంతమైన ఆశ తన వెంటపడేవారిని పరుగులు పెట్టిస్తుంది. పరిగెత్తేకొద్దీ తీరిక లేకుండా చేసి, ఇంకా తన వైపు ఆకర్షితుల్ని చేయడం దాని లక్షణం. ఆశించింది దొరికితే మరి కొంత కావాలని మనిషి కోరుకుంటాడు. అదీ అమరితే మరొకటి కావాలని ఆత్రపడతాడు. అంతే తప్ప, ఇక్కడితో ఆగుదామనుకోడు. ప్రమిదలో వత్తి లాంటిది ఆశ. అది ఉండేంతవరకు చమురు పోస్తే వెలుగునిస్తుంది. మునిగేంతగా పోస్తే, చీకటినే మిగుల్చుతుంది. ఆశ మనిషికి లోబడి ఉండాలి కానీ, మనిషి ఆశకు లోబడిపోకూడదు.
‘ఆశ లేనివారికి దుఃఖబాధలుండవు, ఆశపడేవారికి లేని బాధలుండవు’ అని కవి వాక్కు. తమకున్నదానితో సంతృప్తిపడేవారు సంతోషం చవిచూస్తారు. అలా కానివారు, కోల్పోతారు. అవగాహన, ప్రణాళిక, పట్టుదల, తగిన కృషి, మరియు దేవుని నడుపుదల ఉంటే ఆశలు వాటంతట అవే నెరవేరతాయి. మనసును కట్టేసే గుణం ఉంది కాబట్టి, ఆశకు పాశం (తాడు)తో పోలిక పెడతారు. జాగ్రత్తగా మసలుకోకపోతే ఆ ఆశే మృత్యుపాశంగా మారే ప్రమాదం ఉంది మరియు వారి కుటుంబము వారి యొక్క అత్యాశకు బాలి.
ఉదాహరణకు ఒక సన్న మూతి జాడీలో జీడిపప్పు ఉంది. ఎవరూ లేనప్పుడు ఓ పిల్లవాడు జాడీలో చెయ్యి పెట్టి పిడికిలి నిండా పప్పు నింపాడు. చెయ్యి బయటకు తీయబోతే రావడంలేదు. తండ్రి చూస్తే కొడతాడనే భయం! మనసు పీకుతోంది. అలాగని పిడికిట ఇమిడిన పప్పును వదలడం అతడికి ఇష్టంలేదు. ఇంతలో తండ్రి రానే వచ్చాడు. బాలుడి అవస్థ చూసి జాలిపడ్డాడు. ‘చేతిలో పప్పు సగం విడిచిపెట్టు. చెయ్యి, పప్పు రెండూ పైకొస్తాయి’ అని సూచించాడు. దాన్ని పిల్లవాడు పాటించాడు. ఇదే కథను నిజ జీవితానికీ అన్వయించుకోవచ్చు.
అతిగా తింటే జీర్ణం కాక ఇబ్బందిపడాల్సి వస్తుంది. క్రమంగా అది అనారోగ్యంగా, ఆపై వ్యాధిగా పరిణమిస్తుంది. అందుకే ‘ఇంకా ఒక ముద్ద తినాలి అనిపిస్తున్నప్పుడే భోజనం ముగించాలి’ అంటారు వైద్యులు. ఆశ అనేక రూపాల్లో ఉంటుంది. మనిషి నిరాశ, అత్యాశ, దురాశల్లో కూరుకుపోవడం మంచిది కాదు. నిరాశ అతణ్ని నిర్వీర్యుడిగా చేస్తుంది. నిరాశ ఉందని గుర్తించిన తరవాత ఏదో ఒకవిధంగా దాన్ని తొలగించుకోవాలి. ఆ స్థానంలో ఆశావహ దృక్పథం పెంచుకోవాలి.
అత్యాశ కలిగినవాళ్లు సుఖసంతోషాలకు దూరమవుతారు. దురాశ వల్ల ఎన్ని నష్టాలున్నాయో బైబిల్ గ్రంధములో ఎన్నో కథలు వివరిస్తాయి. తగిన స్థాయిలో ఆశ ఉంటే కలిగే లాభాలను, మితిమీరిన ఆశ వల్ల దాపురించే నష్టాలను సులువుగా హత్తుకునేలా కథల రూపంలో తీర్చిదిద్దారు బైబిల్ గ్రంధ రచయితలు. చెడు ఆశల మూలాన వాటిల్లే అనర్థాలకు విరుగుడును మన పెద్దలు సూక్తుల రూపంలో సూచించారు. వారి మాటల్లో- లోకంలో అసంతృప్తికి మించిన దారిద్య్రం లేదు. సంతృప్తిపరుడు పొందే సుఖాన్ని ఎంతటి చక్రవర్తి అయినా పొందలేడు. ఆశకు కాకుండా దేవుని నడిపింపుకు అయన యందు నమ్మికయుంచుట ద్వార దేవుని ఆశీర్వాదములు మనము పొందగలము.
అత్యాశ కలిగినవాళ్లు సుఖసంతోషాలకు దూరమవుతారు. దురాశ వల్ల ఎన్ని నష్టాలున్నాయో బైబిల్ గ్రంధములో ఎన్నో కథలు వివరిస్తాయి. తగిన స్థాయిలో ఆశ ఉంటే కలిగే లాభాలను, మితిమీరిన ఆశ వల్ల దాపురించే నష్టాలను సులువుగా హత్తుకునేలా కథల రూపంలో తీర్చిదిద్దారు బైబిల్ గ్రంధ రచయితలు. చెడు ఆశల మూలాన వాటిల్లే అనర్థాలకు విరుగుడును మన పెద్దలు సూక్తుల రూపంలో సూచించారు. వారి మాటల్లో- లోకంలో అసంతృప్తికి మించిన దారిద్య్రం లేదు. సంతృప్తిపరుడు పొందే సుఖాన్ని ఎంతటి చక్రవర్తి అయినా పొందలేడు. ఆశకు కాకుండా దేవుని నడిపింపుకు అయన యందు నమ్మికయుంచుట ద్వార దేవుని ఆశీర్వాదములు మనము పొందగలము.
Image Source:
[https://az616578.vo.msecnd.net/files/responsive/cover/main/desktop/2016/04/11/6359595411830984772109554567_Death.jpg]
[ecko_quote source="సామెతలు 29:25"]భయపడుటవలన మనుష్యులకు ఉరి వచ్చును యెహోవాయందు నమ్మక యుంచువాడు సురక్షిత ముగా నుండును. [/ecko_quote]
భయాన్ని అధిగమించడం అందరికీ సాధ్యం కాదు. దానికి కారణం ఒకటి కాదు, అనేకం ఉంటాయి. అవి మనిషి జీవితమంతా వెన్నంటి వస్తుంటాయి. ఒకదాన్ని అధిగమిస్తే ఒకటి, మరొకటి, ఇంకొకటి. భయం విడనాడితే తప్ప, మనిషి ప్రశాంతంగా జీవించలేడు.
భయం వల్ల కలిగే పరిణామం- పిరికితనం. ఆశ, అపరాధ భావం ఆ పరిస్థితి కలిగిస్తాయి. వాటిని లుప్తం చేసుకుంటేనే భయ రహితులం కాగలం. ఒకటి పొందాలనుకున్నప్పుడే, అది పొందలేమేమో అనే భయం ప్రారంభమవుతుంది. ఆధ్యాత్మిక పరిజ్ఞానమే ఔషధం. భక్తిసాధన మరియు దేవుని ప్రేమలో మనము ఉండుట ద్వార భయాన్ని అధిగమించగలము. పరిశుద్ధ బైబిల్ గ్రంధము భయమును గురించి ఈ విధముగా విశ్వాసనులను మందలించుతుంది” ప్రేమలో భయముండదు; అంతేకాదు; పరిపూర్ణ ప్రేమ భయమును వెళ్లగొట్టును; భయము దండనతో కూడినది; భయపడువాడు ప్రేమయందు పరిపూర్ణము చేయబడినవాడు కాడు.ఆయనే మొదట మనలను ప్రేమించెను గనుక మనము ప్రేమించుచున్నాము.ఎవడైనను నేను దేవుని ప్రేమించుచున్నానని చెప్పి, తన సహోదరుని ద్వేషించినయెడల అతడు అబద్ధికుడగును; తాను చూచిన తన సహోదరుని ప్రేమింపని వాడు తాను చూడని దేవుని ప్రేమింపలేడు.దేవుని ప్రేమించువాడు తన సహోదరుని కూడ ప్రేమించవలె నను ఆజ్ఞను మనమాయనవలన పొందియున్నాము (1 యోహాను 4: 18-21).
ప్రేమించుట అనే విషయము మన హృదయములో తీసుకొన్న ఒక దృఢమయిన నిర్ణయము. ఈ విషయములో మన హృదయములో కలిగే భావము, భావోద్వేగాలు మరియు బలమైన అభిప్రాయములకు మన ప్రేమ అతీతముగా ఉండాలి. భావము,భావోద్వేగాలు మరియు బలమైన అభిప్రాయములతో ప్రేమించె ప్రేమ క్షణికమైనది, అది ఇతర విషయములతో ముడిపడినది. నిర్ణయముతో కూడిన ప్రేమ బహు పటిష్టమైనది. ఎందుకనగా క్రీస్తునందు నిరీక్షణ మనలను సిగ్గుపరచదు. మనకు అనుగ్రహింపబడిన పరిశుద్ధాత్మద్వారా దేవుని ప్రేమ మన హృదయములలో కుమ్మరింపబడియున్నది (రోమీయులకు 5:5)
అన్ని భయాల్నీ మించింది మరణ భయం. మనిషిని అనుక్షణం వెంటాడే భయం అది. మరణం అనివార్యమైనది, అధిగమించలేనిది. ఎంతటివారినైనా అది చివరి క్షణం వరకు వెంబడిస్తుంది... ఒక్క క్రీస్తుని నమ్మిన ఆధ్యాత్మికపరుణ్ని తప్ప, ఒక్క ఆత్మజ్ఞానిని తప్ప, ఆత్మకు మరణం లేదనే పరిజ్ఞానం ఉన్న ఆధ్యాత్మిక చింత గలవాఁడు మరియు అంతర్ముఖుణ్ని తప్ప. ‘శరీరమే నేను’ అనే పూర్తి భ్రాంతిలో జీవిస్తున్న మనిషి, ఆత్మను విశ్వసించలేడు. దేహాన్ని విస్మరించలేడు. వ్యతిరేక దిశగా ప్రయాణిస్తున్న అతడు గమ్యాన్ని ఎన్నడూ చేరుకోలేడు. ఏలయనగా దేవుడు మనలను అయన స్వరూపయందు నిర్మించినాడు. దేవుడు ఆత్మ గనుక మనము ఆత్మసంబందులము. తిరిగి జన్మించిన ఆత్మకు మరణం లేదు గనుక మనము మరణించము గాని నిద్రించి ఈ దేహమును విడిచి తండ్రి యొద్దకు చేరెదము.
మరణ భయం ఎవరికి ఉంటుంది, ఎందుకు ఉంటుంది అని కాదు- అది ఎవరికి ఉండదో, ఎందుకు ఉండదో పరిశీలించడమే ఉత్తమం. అది కేవలము బైబిల్ గ్రంధమునందు గుప్తమైయున్నది. నిజానికి మరణం అనేది మనం భ్రాంతిపడుతున్నట్లు భయావహం కాదు. అసలు అది నిష్క్రమణ కాదు. నిర్మలమైన ఆవిష్కరణ!. క్రీస్తునందు నిద్రించుటయే.
ఎవరెన్ని చెప్పినా, మరణ భయాన్ని మనిషి వీడలేడు. జీవితాన్ని ఆధ్యాత్మికముగా పూజావిధిగా భావించి, దేవుని ఆరాధనలో, దేవునికి అనుకూలమునైన సజీవ యాగముగా మన శరీరములను ఆయనకు సమర్పించుకొను జీవించే మహాత్ములే, విశ్వాసులే మరణాన్ని ఇష్టముగా స్వీకరించగలరు. క్రీస్తుయేసు దాసుడైన పౌలు ఈ విదముగా పేర్కొన్నాడు “నామట్టుకైతే బ్రదుకుట క్రీస్తే, చావైతే లాభము” (ఫిలిప్పీయులకు 1:21)
ఎందుకు, ఎలా? ఇంత ధైర్యముగా పౌలు గారు చెప్పగలిగినాడు!. ఏదైనా మంత్రమో తాత్కాలిక సాధనో ఉన్నపాటున అతడి మరణభయాన్ని పోగొట్టలేవు. జీవిత కాల సాధన అవసరం. సాధకుడు మరణానికి సమాయత్తం కావాలి. దేహ అనిశ్చితి, మరణ అనివార్యత, అది కలిగించే కొన్ని వెసులుబాట్ల పట్ల పూర్ణ జ్ఞానం కలిగినవారు పౌలువలే సమాయత్తం కాగలరు.
మనిషికి ఆ జ్ఞానం ఒక్కటే సరిపోదు. మానవ జన్మ ఉద్దేశాన్ని గ్రహించి, దాన్ని పండించుకునేందుకు సాధన చేయాలి. సకల సత్కర్మములతో విశ్వాసి పునీతుడు కావాలి. అప్పుడు సాధకుడు మరణానికి భయపడడు. పూర్తిగా సిద్ధమై ఉన్న వ్యక్తి ప్రయాణానికి కంగారు పడడు. క్రైస్తవ విలువలతోనే జీవించానన్న ధైర్యం, దేవునికి ప్రీతిపాత్రంగా సాధన చేశానన్న తృప్తి మరణానికి జంకనివ్వవు. దేవుని జీవితాన్ని సాగించి, తనకు ఇచ్చిన బాధ్యతల్ని ప్రసాద భావంతో పూర్తిచేశానన్న అవగాహనే అతడు తుది పయనానికి ఎదురుచూసేలా చేస్తుంది.
జ్ఞానం పొందిన విశ్వాసులు మరణాన్ని కేవలం ఓ మార్పుగా గుర్తిస్తారు. అందుకే వారికి మరణ భయం ఉండదు. ఇచ్చిన కర్తవ్యాన్ని నెరవేర్చినవారిని, మరో నూతన పయనానికి (పర లోక పౌరులుగా) తయారుకావాలన్న బాధ్యత ఉత్తేజితుల్ని చేస్తుంది. ఇక భయానికి అవకాశం ఎక్కడ? వారిలా ప్రతి ఒక్క క్రీస్తు విశ్వసి మరణభయ రాహిత్యంతో జీవించాలి. అందుకు ఎంతగానో సాధన చేయాలి. ఎంత త్వరగా సాధన ప్రారంభిస్తే, అంత త్వరగా ఆ భయం నుంచి విముక్తుడవుతాడు. భయరహితుడై, సాధనను మనసు పూర్తిగా ఆస్వాదిస్తాడు. ప్రశాంతంగా జీవిస్తాడు. భగవంతుడు మానవుణ్ని సృష్టించింది అంతరింపజేయడానికి కాదు. చనిపోతానన్న నిరంతర భయంతో, అతడు నిత్యం చస్తూ బతకడానికీ కాదు.
మనిషికి నిత్య సత్య చైతన్య పదార్థ స్పృహ కావాలి. పాపరహితుడైన మనిషి ప్రకాశంగా మిగులుతాడు. ఆ కాంతి అసలైన జ్యోతిలో అంటే క్రీస్తులో లీనం కావడం ఎంతసేపు!
Image Source:
[https://az616578.vo.msecnd.net/files/responsive/cover/main/desktop/2016/04/11/6359595411830984772109554567_Death.jpg]
